Hani sonbahar bizimle güzel demiştin şimdi sen yoksunki

her düşen sarı yaprak seni hatırlatıyor

sen kokuyor düşen bütün yapraklar

şimdi sensiz seyrediyorum sen kokan Kasımpatı çiçeklerini

sonbahar akşamları yine sensiz geçiyor

yıldızları sensiz seyrediyorum

seninle beraber ıslandığımız yağmurları özlüyorum

beraber oturduğumuz masalarda senin  hayalini görüyorum

avuçlarımın içinde ısıttığım narin ellerini arıyorum

seninle gezdiğimiz sokaklarda gezerken hep seni arıyorum

üstümüze dökülen kuru yaprakların üstünde dolaşırken

seninle geçen o günleri özlüyorum

rüzgarlar bile eserken sen kokuyor

Kasımpatı çiçeklerini koparmayı kıyamıyorum

sen kokuyor diye güneş bile sen yoksun diye  erkenden kaybolup  gidiyor

mavi gökyüzü sen yoksun diye karanlığa bürünüyor

sonbaharda tanışmıştık seninle

senin varlığın yanımda bal tadı gibiydi

yokluğun ise çok acı seni nasıl unuturumki

yine sensiz geçiyor sonbahar hep seni yazıyorum