Bazı kavramlar vardır ki kelimelerin gücü onları anlatmaya yetmez. "Şehitlik" tam da böyle bir makamdır. Kalem kağıda değdiğinde titrer, cümleler boğazda düğümlenir. Çünkü bizler, sıcak evlerimizde huzurla uyurken; dağda, sınırda, gökyüzünde ya da denizin derinliklerinde birilerinin bizim için nefesinden vazgeçtiğini biliriz.

Emanetin Ağırlığı
Şehit haberi düştüğünde ocaklara, sadece o eve ateş düşmez. O ateş, topyekûn bir milletin sinesini yakar. Ancak bu acı, sıradan bir yas değildir. İçinde gururu, onuru ve sarsılmaz bir inancı barındırır. Bayrağımızın rengindeki o asil al, evlatlarımızın damarlarındaki asil kandan gelir. Onlar, "vatan sağ olsun" diyerek feragat ettikleri hayalleriyle, bizim yarınlarımızı inşa eden gizli mimarlardır.

Unutmak, En Büyük İhanettir
Şehitlerimizi anmak sadece isimlerini birer tabelaya yazmak veya yıldönümlerinde törenler düzenlemek değildir. Onları anmak; uğruna can verdikleri değerlere sahip çıkmakla olur. Dürüst olmakla, çok çalışmakla, bu vatanın her karış toprağını kutsal bilip korumakla olur.

Bir askerin postallarındaki çamurda, bir polisin uykusuz gözlerinde, bir öğretmenin kaleminde saklıdır o ruh. Bizler bu ruhu diri tuttuğumuz müddetçe, ne hain pusular ne de karanlık emeller bu milleti yolundan döndürebilir.

Geleceğe Not
Genç nesillere anlatılacak en büyük destan, Çanakkale’den bugüne uzanan o sarsılmaz zincirdir. Şehitler tepesi hiçbir zaman boş kalmamıştır, ancak bizim duamız o tepenin huzurla dolmasıdır. Onlar toprağa değil, bu milletin kalbine gömülmüştür.

Sözün özü; bu topraklar üzerinde özgürce aldığımız her nefes, o nefesi bir daha alamayacak olan yiğitlerin sayesindedir. Başta Gazi Mustafa Kemal Atatürk ve silah arkadaşları olmak üzere, vatanın birliği ve bütünlüğü için canını siper eden tüm şehitlerimizi rahmet, minnet ve saygıyla anıyoruz.

Ruhları şad, mekânları cennet olsun.