Bu yazımda aslında dostluğu anlatmak istiyordum. Ama kalemi elime alınca, dostluk üzerine o kadar çok soru geldi ki aklıma, cevaplarını bulamadım. Ben de cevapları aramak yerine, sorularımı yazmaya karar verdim. Belki siz okurken, benim nasıl düşündüğümü de düşünebilirsiniz.

Dostluk! Böylesine soyut bir kavramı nasıl açıklayabilirim ki? Somut bir şey olsa, bir kutu gibi açar içine bakardım. Ama değil ki…
Acaba dostluğu metreyle, kilogramla ya da başka bir ölçüyle tartabilir miyim? Büyüteçle ya da dürbünle baksam görebilir miyim?

Satın almaya kalksam kaç para isterler? Aklı sömürgeleşmiş olanlar dolar mı ister, euro mu? Satan var mıdır ki? Alınıp satılan bir şey olabilir mi dostluk?

İnsanların terörle yatıp krizle kalktığı, günün yorgunluğunu Filistin halkının üstüne atılan bombaları sadece izleyerek geçirdiği bir dünyada, dostluğun önemini size nasıl anlatabilirim?
Lütfen söyleyin; onu anlatmak için hangi yolu izlemeliyim? Üstelik Orhan Veli “kelimelerin kifayetsizliğinden” söz etmişken…

Belki de dostluğu başka kavramlarla anlatmak gerekir.
Mesela “dostluk ve yardımlaşma” desem… “Dostum bana yardım eden kişidir” diye tanımlasam?
Ama bu durumda dostluk, çıkar ilişkisine indirgenmiş olmaz mı?
Sadece işime yaradıkça “dostum” deyip sonra unuttuğum biri… Bu, dostluk mu olur?
Arada bir ben de ona yardım etsem… Peki bu bir alışverişe dönüşmez mi?

Ya da dost, sırlarımızı taşıyan bir hamal mıdır? Kendimize bile söyleyemediklerimizi emanet ettiğimiz bir sır küpü?
Dostluk, bankada para biriktirir gibi emekle büyütülüp “bir gün lazım olur” diye saklanacak bir şey midir?
Hayır, dostluk bu değil… Benim anladığım anlamda asla bu olamaz.

Peki o zaman nasıl anlatmalı?
Karşıt kavramlarla mı? Dostluk ve düşmanlık, kin, nefret, bencillik, ihanet…
Yok, bunu da yapmamalıyım. Çünkü bu kadar erdemli bir kavram, böylesine olumsuz kelimelerle yan yana gelmemeli.

Belki de dostluk; hiçbir karşılık beklemeden sizi seven, sizin iyiliğinizi isteyen birine, aynı şekilde hiçbir karşılık beklemeden sevgiyle, değerle, içtenlikle yaklaşmaktır.
Belki de dostluk, insanın insanı koşulsuz sevebilme erdemidir.

Gördüğünüz gibi dostluk o kadar büyük, o kadar derin bir kavram ki…
Ne kadar yazsam da anlatamadım.
Kusuruma bakmayın…

Yazarın Notu:
Belki de dostluğu anlatmak yerine, onu yaşamak gerekir. Çünkü dostluk kelimelere değil, davranışlara sığar.

Peki sizce dostluk nedir?
Cevabınız, belki de bu yazının en güzel tamamlayıcısı olacaktır.

Hüseyin OKUMUŞ