Yine sensiz dolaştım tanıştığımız ilk yerlere
Güneşin batışını seyrettim sensiz aynı yerde 
Loş ışıklar yanıyordu her gece köşe başında
Hasret dolu şarkılar çalıyordu bütün evlerde

Suyun akışı gibiydi  güzeldi senin o gözlerin
Sımsıcaktı tuttuğum senin beyaz tenli  ellerin 
Gerdanındaki benler çiçek gibiydi sanki senin
Yüreğime kurşun gibi saplanmıştı güzel sevgin

Ellerimi tutarak anlatırdın çocukluk günlerini
Bazen gözlerin dolardı seyrederken ben seni 
Beni umut ama sevgimi unutma demiştin sen
Nasıl unuturum ki senin o güzel yeşil gözlerini 

Adını andıkça yaşlarla doluyor benim gözlerim
Bir rüya degilki yaşadıklarımız sensin sevdigim
Senden başkasına açmadım ki gönül kapısına
Geleceksen bin yılda olsa seni yinede beklerim